Een bescheiden publicatie over de schilderijen en tekeningen van Casper Hoogzaad met een inleiding door Hein van Haaren.

Casper Hoogzaad (1962) woont en werkt in Rotterdam.
In zijn zoektocht naar de zuivere natuur reist hij in 2006 naar Suriname en blijft er 24 maanden. Hij is daar om de natuur in haar meest zuivere staat te ervaren, nog net op tijd voor de explosieve groei van het toerisme in dat land. Hier vindt hij bevestiging van hetgeen hem bezig houdt. Ook krijgt zijn behoefte aan wat hij zelfredzaamheid noemt in deze omgeving een invulling.
Hier kan hij schilderen met de grond waarop hij staat en is deel van de natuur waarin hij als het ware werd onder gedompeld.
Sindsdien staat zijn werk in het teken van de herinneringen aan het Surinaamse oerwoud waar hij met de natuur diepgaand werd geconfronteerd.
De schilderijen zijn herinneringen aan de kleurrijke vruchten die hij daar zag: rijk aan kleuren, geschakeerd van toon, het licht is er in aanwezig als in een bakje frambozen in een stilleven van Adriaen Coorte (ca. 1660-1707). Het zijn intense, poëtische beelden die uit de neutrale achtergrond opkomen en getuigen van zijn verbondenheid met de natuur en de stilte die er heerst. In zijn geschilderde beelden zinderen de kleuren als in het late licht van een zomerdag.
Bij beschouwing van zijn werk komt de vraag op: wat moet je aan met dit werk dat van a tot z tot stand komt in een ambachtelijk proces in een tijdsgewricht waarin techniek bepalend is in alles wat wij denken, voelen en doen.